مصرف دستمال کاغذی سافتلن دیگر به پایان خود نزدیک شد!

چندین سال بعد در سال 1907، آرتور اسکات (پسر بنیانگذار شرکت کاغذ اسکات، ایروین ای. اسکات) با مشکلی مواجه شد.

یک محموله دستمال کاغذی سافتلن خیلی ضخیم بود. اسکات با شنیدن در مورد معلم مدرسه ای که برای خشک کردن دست بچه های مدرسه ای کاغذ توزیع می کرد تا از شیوع بیماری جلوگیری کند، یک ایده خارق العاده را تحت تاثیر قرار داد.

او کاغذ توالت ضخیم را سوراخ می کرد و آن را به عنوان محصولی برای خشک کردن دست های بهداشتی تر به بازار عرضه می کرد.

این محصول جدید ‘Sani-Twels’ نام داشت و با برچسب “برای استفاده یک بار توسط یک کاربر” به بازار عرضه شد.

حوله سانی در پشته های کاغذ بسته بندی شده از ورق ها فروخته می شد و بین مدارس، رستوران ها، هتل ها و دستشویی های ایستگاه قطار توزیع می شد[5].

روزهای استفاده از حوله مشترک در فضاهای عمومی را با کمال میل می توان در گذشته قرار داد.

در حالی که دستمال کاغذی در ابتدا برای اهداف بهداشتی به بازار عرضه شد، در سال 1931. 

اسکات به اختراع چیزی که امروزه رسما به عنوان دستمال کاغذی می شناسیم، ادامه داد.

 که یک محصول کاغذی نرم برای جایگزینی حوله آشپزخانه بود که به ورقه های سوراخ دار روی رول تقسیم می شد.

 بازاریابی حوله‌های کاغذی به سمت زنان خانه‌دار بود، اما بسیاری حاضر نبودند دستمال آشپزخانه قابل اعتماد را کنار بگذارند. 

هنوز تعدادی کار در آشپزخانه وجود داشت که نیاز به حوله آشپزخانه داشت، مانند خشک کردن ظروف، و بنابراین چندین سال دیگر حوله کاغذی در آشپزخانه های سراسر آمریکا رایج نبود.

حوله های کاغذی آنقدر بهداشتی هستند که از زمان اختراع دستمال کاغذی، پزشکان و کارکنان مراقبت های پزشکی از آن برای تمیز نگه داشتن دست های خود استفاده می کردند.

 خشک کردن دست‌ها بسیار مهم است، زیرا دست‌های خیس، حتی اگر شسته شده باشند، باکتری‌ها را پخش می‌کنند.

 اما برای آن دسته از شما در خانه که می خواهید استفاده از حوله کاغذی خود را کاهش دهید، یک حوله دستی تمیز می تواند کار خود را انجام دهد، البته تا زمانی که قصد انجام عمل جراحی را نداشته باشید.