پارادوکس خاصی در این نام ها وجود دارد.
وقتی صحبت از لوله های پلی اتیلن فشار قوی یا کم فشار می شود، منظور از روش تولید آنهاست. اما این اغلب به عنوان یک منطقه استفاده درک می شود.
درواقع خلاف این موضوع صحت دارد لوله پلی اتیلن سایز 75 تولید شده تحت فشار بالا دوام کمتری دارند. آنها فقط برای سیستم های گرانشی (بدون پمپ) قابل استفاده هستند.
برای سیستم های تامین آب تحت فشار، آنها ساخته می شوند، اما استحکام به دلیل ضخامت دیوارها به دست می آید.
با ضخامت معمول دیوار، منطقه مورد استفاده آنها فاضلاب، سیستم های زهکشی، زهکشی طوفان و غیره است در اینجا کیفیت آنها بهینه است.
در خطوط لوله تحت فشار که فشار بالا وجود دارد از لوله های پلی اتیلن فشار ضعیف استفاده می شود.
آنها مقاوم تر هستند، اما در عین حال، شکننده تر، خم شدن آنها بسیار بدتر است.
این هم خیلی خوب نیست اما آنها می توانند افت فشار قابل توجهی را بدون هیچ آسیبی تحمل کنند.
و همچنین باید بگویم که هر دوی این نوع لوله های پلی اتیلن فقط برای آب سرد مناسب هستند – آنها نمی توانند آب گرم را تحمل کنند، می توانند ذوب شوند.
اما نوع سوم، ساخته شده از پلی اتیلن متقاطع، گزینه ای با استحکام و انعطاف پذیری بالا است.
چنین محصولاتی در برابر فشار بالا (تا 20 اتمسفر) و دمای تا + 95 درجه سانتیگراد مقاومت می کنند، یعنی می توان از لوله های PE-X برای تامین آب گرم و برای سیستم های گرمایش استفاده کرد.
به هر حال، لوله های فلزی پلاستیکی از این نوع پلیمر ساخته می شوند.
با این حال، یک “اما” در اینجا وجود دارد – این نوع مواد جوش داده نمی شود.
هنگام نصب لوله XLPE از اتصالات با واشر استفاده می شود.
نوع دوم مونتاژ چسب است، زمانی که اتصالات عناصری که باید به یکدیگر متصل شوند با چسب پوشانده می شوند.
بدون دیدگاه