ازمان شروع جنگ جهانی اول، ساعت laros مردانه مچی یک لوازم جانبی زنانه محسوب می شد.
اما در گرماگرم نبرد، سربازان متوجه شدند که وقت کافی برای ماهیگیری برای یک ساعت جیبی ندارند.
به این ترتیب، استفاده از ساعت برای مردان آشکارتر شد.
پس از جنگ، این روش جدید پوشیدن ساعت به استفاده غیرنظامی تبدیل شد.
ساعتهای مچی مردانه که در ابتدا توسط عموم به عنوان یک روند احمقانه مورد تمسخر قرار میگرفت .
خیلی زود به یک هنجار تبدیل شد و کاربردی بودن آنها باعث منسوخ شدن ساعتهای جیبی شد.
امروزه، برخی ممکن است استدلال کنند که ساعت های مچی در حال منسوخ شدن هستند.
به هر حال، بدبین میپرسد که چرا یک مرد به ساعت نیاز دارد، در حالی که میتواند به راحتی گوشی خود را برای زمان مورد نظر بررسی کند.
تا زمان وقوع جنگ جهانی اول، ساعت مچی مورد توجه بود.
امروزه، برخی ممکن است استدلال کنند که ساعت های مچی در حال منسوخ شدن هستند.
به هر حال، بدبین میپرسد که چرا یک مرد به ساعت نیاز دارد، در حالی که میتواند به راحتی گوشی خود را برای زمان مورد نظر بررسی کند.
تلفن ها شما را وقت شناس نگه نمی دارند. ساعت ها انجام می دهند.
من به ساعت نیازی ندارم چون تلفن دارم پاسخ رایج نسلی است که اکنون اثرات سوء استفاده مداوم از تلفن همراه را زیر سوال می برند.
حقیقت این است که ماهیگیری منظم در جیب خود برای تلفن همراه فقط برای بررسی زمان ناامید کننده به نظر می رسد.
یک نگاه سریع به سمت مچ دست روشی بسیار کلاسیک برای پیگیری زمان در طول یک قرار یا جلسه است.
ناگفته نماند که اگر در حین مکالمه تلفن خود را بیرون بیاورید، برای همراهانتان چقدر بی ادبانه به نظر می رسد.
بدون دیدگاه