قدیمی ترین و شناخته شده ترین ساعت laros قدیمی در دیوار کناری تالار شهر قدیمی در میدان شهر قدیمی است.
این ساعت زینتی با عقربه‌های درخشان و مجموعه‌ای از چرخ‌های فیلیگرانی پیچیده، فقط ساعت‌های یک شبانه‌روز را مشخص نمی‌کند.
نمادهای زودیاک مسیر آسمان ها را نشان می دهد. وقتی زنگ به صدا در می‌آید، پنجره‌ها باز می‌شوند.
عقربه های مکانیکی، اسکلت‌ها و رقص بخت آئینی را آغاز می‌کنند.
کنایه از ساعت نجومی پراگ این است که با تمام تسلط آن در زمان سنجی، تنظیم زمان تقریبا غیرممکن است.
دکترپودولسکی معتقد است که برج ساعت اولیه در پراگ در حدود سال 1410 ساخته شده است.
برج اصلی بدون شک بر اساس مناره های کلیسایی که از معماری قاره ای عبور می کردند، الگوبرداری شد.
پیچیدگی چرخ دنده ها در اوایل قرن پانزدهم با تکنولوژی بسیار بالا بود. در آن زمان این یک ساختار ساده و غیر متصل بود.
ساعت فقط داده های نجومی را نشان می داد.
بعدها، در سال 1490، نمای برج با مجسمه های زیبای گوتیک و یکساعت نجومی طلایی تزئین شد.
سپس، در دهه 1600، چهره مکانیکی ساعت آمد که رد پای خود را به جا گذاشت و زنگ بزرگ را به صدا درآورد.
ا تصور می‌شود که ساعت امروزی تنها ساعت روی زمین است که زمان غیرواقعی را جدا از زمان معمول ما نگه می‌دارد.
این تفاوت بین ماه غیرواقعی و قمری است.همه چیز در پراگ داستانی دارد و در مورد ساعت شهر قدیمی هم همینطور است.
مردم محلی ادعا می کنند که زمانی که عقربه های مکانیکی ساخته شدند، مقامات شهر ساعت را قفل کردند تا هرگز شاهکار خود را تکرار نکند.
بدون دیدگاه