فرش شرقی از اولین ظهور بافندگی در حدود 3000 سال قبل از میلاد مسیح نشات گرفت، زمانی که بافندگی قبلاً در مصر شناخته شده بود و به طور گسترده مورد استفاده قرار می گرفت.
در نقاشی‌های بنی حسن (محلی در مصر میانه که قدمت یک گورستان شاهزادگانی به سلسله‌های XI و XII، در حدود سال‌های ۲۰۰۰ – ۱۷۷۰ قبل از میلاد برمی‌گردد) نیز می‌توان پارچه‌هایی را دید که به دیوارها آویزان شده یا روی زمین افتاده‌اند.
اینها اولین گواهی هایی است که از وجود پارچه ای از خاک به دست ما رسیده است که ایرانیان بعدها آن را با نام «غالی» یعنی «شیئی که پایمال می شود» نیز برای مراقبه و دعا و نیایش خوانده اند.
زندگی با افزایش زیبایی طرح ها و رنگ های هر فرش.
ماده اولیه برای گره زدن فرش 9 متری ماهی تبریز، پشم براق، نازک و نرم گوسفندان شرقی است.
برای برخی که اجرای آنها به ظرافت خاصی نیاز دارد، از پشم بره استفاده می شود که نرمی را نرم می کند.
ابریشم فقط برای فرش های دربار ایران یا «فرش شاه» به کار می رفت.اکثر فرش های ایرانی و شرقی حتی امروزه با رنگ های طبیعی گیاهی و معدنی از ادویه و گل ساخته می شوند.
قالی‌ها با گره به گره بر روی بافندگی با روش‌های مختلف گره‌زنی گره می‌شوند که با توجه به شهرها و برخی شهرهای کشور تغییر می‌کند.
شناخته شده ترین آنها گره غیوردس یا گره ترکی و سنه یا گره ایرانی هستند.
مرغوب‌ترین فرش‌ها نیز با ابریشم و با گره‌های بیشتر و پشم‌های ظریف‌تر و نرم‌تر ساخته می‌شوند.
زمان لازم برای ایجاد فرش دستباف با توجه به ظرافت و اندازه از حداقل 3 ماه (حدود 700 ساعت) تا بیش از 1 سال با حضور دو یا چند بافنده حدود 10 ساعت در روز متغیر است.
فرش های چینی نیز شایسته ذکر هستند سنت چینی از قرن چهاردهم توسعه یافته و خلق آثار با ارزش زیادی را ممکن ساخته است.
این آثار حاصل برداشت شخصی از فرش ساخته شده توسط صنعتگران چینی است.
نتیجه؟ مصنوعات لوکسی که از ایرانی‌ها به دلیل رنگ‌های به کار رفته، روشن‌تر و برای طراحی، کم‌تر اما پر از نمادها و معانی متمایز هستند.
بدون دیدگاه