سطح خاصی از اسیدیته (زیر pH 3.5) برای تشکیل ژله باید وجود داشته باشد.
اگر آب میوه به اندازه کافی اسیدی نباشد، ژله آماده فرمند تشکیل نمی شود، اگر اسید بیش از حد وجود داشته باشد، ژله مایع خود را از دست می دهد یا گریه می کند.
تست اسید: یک شاخص تقریبی از اسیدیته آب میوه، ترشی آب میوه است، برای تشکیل ژل، آب میوه باید به اندازه مخلوط 1 قاشق چایخوری آب لیمو و 3 قاشق غذاخوری آب ترش باشد.
اگر آب میوه این تارت نیست، به ازای هر فنجان آب میوه 1 قاشق غذاخوری آب لیمو اضافه کنید.
محصولات تجاری پکتین حاوی اسیدهای آلی مانند اسید فوماریک هستند که تشکیل ژل را تضمین می کند.
قند
شکر به تشکیل ژل کمک می کند، به طعم ژله کمک می کند و با غلظت 55 درصد وزنی به عنوان نگهدارنده عمل می کند.
شکر نیشکر یا شکر چغندر (هر دو ساکارز) منبع معمول شکر در ژله یا مربا است.
در صورت استفاده از دستور العمل های خاص و عوامل ژل کننده، حتما این روش ها را برای بهترین نتیجه دنبال کنید، برای اطلاع از دستور العمل های کاهش پخش شکر به مرکز ملی نگهداری غذای خانگی مراجعه کنید.
ژله های میوه مخلوطی نیمه جامد و نگهداری شده از آب میوه و شکر هستند.
تهیه ژله راه خوبی برای حفظ طعم میوه ها برای لذت بردن در طول سال است، ژله میوه یک محصول نسبتاً آسان برای تهیه کنسرو اولیه است و ممکن است بدون تجهیزات خاص در خانه تهیه شود.
عناصر
مواد ضروری برای ساخت ژله میوه عبارتند از طعم میوه، پکتین، شکر، اسید و آب ژل یا ژله پکتین زمانی تشکیل می شود که غلظت مناسبی از پکتین، شکر، اسید و آب به دست آید.
بدون دیدگاه