کود

از مزایای اصلی کود خشک بر پایه کود مرغ می توان به ماندگاری طولانی و حداقل حجم اشاره کرد و از نظر پارامتر اخیر، دانه ها به طور قابل توجهی بهتر از مواد خشک شده، اما نه فشرده، هستند.

پس از 1 تا 3 سال دراز کشیدن در خیابان، کود مرغ به هوموس تبدیل می شود که برای کود دهی گیاهان مناسب است، اما حاوی موادی نیست که برای گرم کردن خاک استفاده می شود.

هوموس به دست آمده از این طریق دارای محتوای نیتروژن بسیار کمی است، زیرا بیشتر آن به شکل آمونیاک در اتمسفر تبخیر می شود یا غذای باکتری هایی می شود که مواد آلی را به هوموس تبدیل می کنند.

کود مرغ برای سیر حاوی تمام مواد لازم برای رشد گیاه است، در حالی که تا نیمی از جرم فضولات تازه را مواد آلی هضم شده تشکیل می دهد، یعنی با توجه به این پارامتر، مدفوع مرغ و خروس در بین تمام فضولات پیشرو است.

نسبت نیتروژن در بستر تازه 1.5-1.7 درصد است و مقدار آن به سن پرندگان و شرایط نگهداری آنها بستگی دارد، بنابراین حداکثر مقدار نیتروژن به شکل ترکیبات مختلف در فضولات جوجه ها وجود دارد. که به چمن تازه دسترسی دارند.

کود

همچنین مدفوع تازه حاوی تقریباً 5/1 درصد فسفر و 9/0 درصد پتاسیم دارد. با از بین رفتن رطوبت، کسر جرمی اجزای باقی مانده 1.2-1.7 برابر افزایش می یابد.

از کجا بگیریم و چقدر؟ تامین کنندگان اصلی کود مرغ، مرغداری های بزرگ هستند که همزمان ده ها و صدها هزار پرنده در آن پرورش داده می شوند و روزانه ده ها تن فضولات جمع آوری می شود.

با چنین خروجی از فضولات، با در نظر گرفتن الزامات قانون، که در اینجا در مورد آن صحبت کردیم، برای یک شرکت آسان تر است که بلافاصله آن را به صورت رایگان بفروشد یا توزیع کند تا اینکه در یک دفع کامل سرمایه گذاری کند.

منبع دیگر این مواد خانوارهایی هستند که صاحبان آنها در ملک خود مرغداری ساخته اند. به دلیل کوچک بودن دام، تولید روزانه بستر کم است، اما سالانه چندین تن جمع آوری می شود.

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *