مرغ، به دلیل بی تکلف بودن، و همچنین گوشت و تخم مرغ رژیمی، نه تنها در مرغداری ها، بلکه در خانه های خصوصی نیز پرورش می یابد.
بنابراین، درک اصول ساخت و استفاده صحیح از کود مرغی مایع هم برای صاحبان یا کارمندان مرغداری ها و هم برای کسانی که این پرندگان را در حیاط خلوت خود پرورش می دهند ضروری است.
از این گذشته، تولید یا استفاده نادرست از کود نه تنها می تواند محصول را از بین ببرد یا گیاه را از بین ببرد، بلکه خاک را برای چندین سال بایر می کند.
بلافاصله پس از ظهور کود مرغی مایع، قوام آن شبیه خامه ترش با چگالی متوسط است، این به دلیل ویژگی های آناتومی پرندگان است، زیرا ادرار و مدفوع از طریق یک سوراخ مشترک دفع می شود.
بنابراین رطوبت مدفوع بسیار بیشتر از از کود حیوانی فضولات تازه بوی نامطبوعی دارد که نه تنها به لباس، بلکه حتی در پوست نیز جذب می شود، بنابراین پس از تماس طولانی مدت با کود مرغ، مثلاً در حین جابجایی آن با دست، شستن آن بسیار مشکل است.
کود مرغ را می توان به طور مشروط به تازه، کهنه، فاسد و خشک تقسیم کرد.
این نوع فضولات بیشتر برای استفاده به عنوان کود ارجحیت دارد، زیرا علاوه بر تمام مواد شیمیایی تشکیل دهنده کود مرغ، دارای پوشش گیاهی خرد شده است که باعث سست شدن بهتر خاک و نفوذپذیری آن در برابر آب و اکسیژن می شود.
بستر بدون بستر در جایی به دست می آید که تعداد زیادی پرنده در قفس های کوچکی که به صورت ردیفی چیده شده اند نگهداری می شوند. مدفوع بر روی کف باریک قفس می ریزد، سپس از طریق آن به تسمه نقاله واقع در زیر جریان می یابد، که آنها را به محل جمع آوری می رساند.
همچنین زباله های کهنه ای وجود دارد که مدتی است در محل جمع آوری مانده است:
در حال حاضر یک روز پس از اجابت مزاج، مدفوع 10-15٪ رطوبت و تقریبا 20٪ از نیتروژن را از دست می دهد.
پس از یک هفته، آنها 20-40٪ رطوبت و تقریبا 40٪ نیتروژن را از دست می دهند.
پس از یک ماه، رطوبت 50-70٪ کاهش می یابد و سطح نیتروژن به مقدار 30-40٪ از اصلی کاهش می یابد.
بدون دیدگاه