استفاده از تهویه هوا برای خشک کردن لباس در اتوشویی ها

اگرچه ردپایی از یک سیستم تهویه هوا مطبوع طبیعی را می توان در اوایل قرن شانزدهم یافت، نسخه مدرن آن مدیون شرکت آمریکایی Willis Haviland Carrier است که اولین تهویه مطبوع را توسعه داد.

این سیستم تهویه هوا با ایده خشک کردن هوا به منظور از بین بردن رطوبت ساخته شده است. در اصل، تهویه مطبوع در زمینه های خاص حرفه ای مانند چاپ یا سینما استفاده می شد.

تنها بعداً بود که عموم مردم را تسخیر کرد و به خانه‌ها دعوت شد تا به اتاقی که دمای آن خیلی بالا است طراوت بیاورد یا سطح رطوبت و گرد و غبار اتاق را تنظیم کند. از آن زمان، تهویه مطبوع بسیار پیشرفت کرده است.

امروزه در هتل‌ها، رستوران‌ها یا بیشتر در مکان‌های عمومی در معرض دمای بالا، تهویه مطبوع به یکی از تجهیزات ضروری تبدیل شده است.

همچنین در بخش زیادی از وسایل نقلیه موتوری یافت می شود. اصطلاح تهویه هوا مطبوع بیشتر برای بخش صنعتی یا برای مکان های خاص مانند آزمایشگاه ها اختصاص دارد.

بسیاری از فرانسوی ها تصمیم گرفته اند فضای زندگی خود را به سیستم تهویه مطبوع مجهز کنند. از آنجایی که دوره های گرمای زیاد بیشتر و بیشتر می شود، ثابت می شود که تهویه مطبوع یک راه حل برنده و ارزان است.

راحتی بیشتری برای عبور از قله های گرما ارائه می دهد. افراد شکننده از فضاهای دارای تهویه مطبوع که در آن هوا تصفیه می شود و دمای مطلوبی در آن حفظ می شود، قدردانی می کنند.

این سیستم مبتنی بر مکانیزمی است که باید بتواند با بارهای حرارتی و آبی یک اتاق مقابله کند و در عین حال تجدید هوا را تضمین کند. در اکثر موارد، کولر گازی باید بتواند میزان آلودگی هوا، دمای آن، درجه رطوبت سنجی و همچنین میزان گرد و غبار آن را تنظیم کند.

تکنیک استفاده شده توسط تهویه مطبوع از تکنیک پمپ های حرارتی ناشی می شود. امروزه بیشتر و بیشتر تهویه مطبوع را “بازگشت پذیر” می نامند، به این معنا که مکانیسم آنها خنک کردن دما و همچنین افزایش آن را در زمان بسیار پایین ممکن می کند.

سیستم های تهویه مطبوع کارکرد یخچال ها را بر عهده می گیرند. یک مبرد در کولر گازی به گردش در می آید و به لطف کمپرسور هوای گرم جذب شده توسط دستگاه را خنک می کند.