آیا خسته کننده نیست وقتی یک دستور غذا کمتر از یک جعبه کوچک پر از رب گوجه فرنگی نیاز دارد؟ بیشتر اوقات ما نمیدانیم با آن چه کنیم، و آن را تا حدی با پوشش پلاستیکی در پشت یخچالم میگذاریم.
تا هفتهها و هفتهها بعد آن را پیدا کنیم، با پوششی از قالب روی آن. بیرون، احساس بی فایده بودن و رنجش. در زیر نکاتی برای صرفه جویی در رب گوجه فرنگی برای دستور العمل های بعدی و همچنین اطلاعات ضروری در مورد کار با این ماده داریم.
تهیه رب گوجه صدف از ابتدا به شما کمک می کند طعم نهایی را کنترل کنید. پخت آهسته به خمیر طعمی غنی و عمیق می دهد، برخلاف نسخه کنسرو شده ای که در فروشگاه پیدا می کنید.
در حالی که پخت خمیر به زمان نیاز دارد، شما به اندازه کافی خمیر خواهید داشت تا چندین دستور پخت را دوام بیاورید.
گوجه فرنگی همچنین منبع عالی ویتامین C، بیوتین، مولیبدن و ویتامین K است. همچنین منبع بسیار خوبی از مس، پتاسیم، منگنز، فیبر غذایی، ویتامین A، ویتامین B6، فولات، نیاسین، ویتامین E و فسفر.
رب گوجه صدف دقیقا چیست؟ این خمیر غلیظی است که با پختن گوجهفرنگی به مدت چند ساعت برای کاهش محتوای آب، صاف کردن دانهها و پوست آن و پختن مجدد مایع برای کاهش پایه به یک غلیظ غلیظ و غنی درست میشود.
به همین دلیل برای افزودن طعم گوجه فرنگی فقط به مقدار کمی نیاز دارید!
رب گوجه صدف باقیمانده را بتراشید، آن را در یک کیسه زیپدار کوچک به اندازه ساندویچ با رب گوجهفرنگی و تاریخ نوشته شده روی آن با شارپی که باید همیشه در کشوی آشپزخانه خود داشته باشید قرار دهید و آن را دور بیندازید و در فریزر بیندازید.
دفعه بعد که به مقدار کمی رب گوجهفرنگی نیاز داشتید، آن را بردارید و یک تکه قاشق غذاخوری یا هر دستور دیگری را جدا کنید.
نگران دقت نباشید: رب گوجهفرنگی جزء آن دسته از موادی نیست که باید کاملاً اندازهگیری کنید. مانند بکینگ پودر یا جوش شیرین.
همچنین میتوانید رب گوجهفرنگی را در قالبهای یخ فریز کنید، اما به نظر من استفاده از کیسههای پلاستیکی سریعتر، آسانتر و کمتر کثیفتر است.
نکته آخر: اگر رب گوجه فرنگی ندارید می توانید از سس گوجه فرنگی هم استفاده کنید!
بدون دیدگاه